ยาง

Natural Rubber (cis 1-4 polyisoprene): ยางธรรมชาติได้มาจากการตกตะกอนของน้ำยางที่กรีดจากต้นยางที่รู้จักกันในชื่อ Heveas Brasiliensis แม้ว่ามันจะมีคุณสมบัติทางกลศาสตร์ดี (good mechanical property) แต่น่าเสียดายที่มีมาพร้อมกับข้อเสียบางประการ ข้อเสียของยางธรรมชาติคือไม่สามารถป้องกันการซึมผ่าน (permeability) ของก๊าซและไอน้ำได้ อายุสั้นลงเมื่อสัมผัสกับความร้อนและอากาศ ปลดปล่อยส่วนประกอบออกมาโดยการสกัดด้วยไอน้ำในขณะนึ่งฆ่าเชื้อโรค และบวม (bloom) ได้ง่าย

Synthetic isoprene (Polyisoprene): ยางสังเคราะห์ชนิดนี้ได้มาจากการ polymerization ของกลุ่มไฮโดรคาร์บอนมีชื่อเรียกว่าไอโซพรีน (isoprene) ซึ่งเป็นผลผลิตจากปิโตรเลียม โครงสร้างและคุณสมบัติของยางสังเคราะห์ชนิดนี้คล้ายคลึงกับยางธรรมชาติ มันจึงเป็นทางเลือกเพื่อใช้ผลิตสินค้าสำหรับผู้ที่มีอาการภูมิแพ้ต่อยางธรรมชาติ

Butyl (Isobutylene Isoprene): Butyl rubberได้มาจากการ co-polymerization ของ isobutylene และ isoprene ซึ่งได้จากการกลั่น petroleum มีคุณสมบัติป้องกันการซึมผ่านของก๊าซและไอน้ำได้ดี ทนต่อ oxidization, ozone, acid และ baseได้ดี แต่มี mechanical propertiesไม่ดี ดังนั้นจุกยางบิวทิลจึงถูกนำมาใช้ปิดขวดบรรจุยาผงที่ดูดความชื้นสูง (high hygroscopic powder) หรือผลิตภัณฑ์จากการทำแห้ง (lyophilized product) หรือผลิตภัณฑ์ที่ถูกอ๊อกซิไดซ์ได้ง่าย (highly oxidizable item) บางกรณีก็ถูกนำไปใช้ผลิตลูกสูบกระบอกฉีดยา (syringe plunger) และ กระเปาะบีบสำหรับหยด (dropper)

Bromobutyl/Chlorobutyl (Bromo/Chloro Isobutylene Isoprene): ยางสังเคราะห์ทั้งสองชนิดนี้ได้จากการ haloginization ของ butyl rubber ไม่มีความแตกต่างกันชัดเจนระหว่าง bromobutyl และ chlorobutyl rubber เนื่องจากยางสังเคราะห์สองชนิดนี้มีคุณสมบัติคล้ายคลึงกันมาก ธาตุ halogen ที่เติมเข้าไปมีผลต่อลักษณะสำคัญของ butyl rubber ค่อนข้างน้อย คุณสมบัติสำคัญของ bromobutyl และ chlorobutyl rubber ก็ยังคงเปีนความสามารถในการป้องกันการซึมผ่านของก๊าซและไอน้ำได้ดี เมื่อเปรียบเทียบกับ butyl rubber แล้ว bromobutyl และ chlorobutyl rubber มีความทนทานต่อความร้อนและไอน้ำได้ดีกว่าและทนทานต่อสารเคมีเป็นเยี่ยม ประโยชน์หลักของยางสังเคราะห์สองชนิดนี้คือใช้ผลิตจุกยางสำหรับขวดยาฉีดและขวดน้ำเกลือ และลูกสูบสำหรับ prefillable syringe หรือ dental cartridge สำหรับบรรจุยาชาเพื่องานทันตกรรม

Ethylene Propylene Diene Monomers (EPDM): ยางสังเคราะห์ชนิดนี้ให้ผลเป็นที่น่าพอใจกับสารละลายที่มีฤทธิเป็นด่าง จุกยาง EPDM จึงถูกนำมาใช้กับยาน้ำที่มี pH 10 หรือสูงกว่า

Nitrile rubber (Nitrile butadiene rubber): ยางสังเคราะห์ชนิดนี้คือโคโพลิเมอร์ของ acrytonitrile และ butadiene ให้ความทนทานดีต่อ animal oil, vegetable oil และ mineral oil จุกยางNitrile จึงถูกแนะนำให้ใช้กับยาฉีดที่มีตัวทำละลายเป็นน้ำมัน (oil base)

Silicone rubber (Methyl vinyl silicone): ยางซิลิโคนเป็นโพลิเมอร์ประกอบด้วย silicon, carbon, hydrogen และ oxygen ปกติยางซิลิโคนไม่มีปฎิกริยากับสารอื่นใด (inert) คงตัวดี (stable) และทนทานต่อสภาพแวดล้อมที่เลวร้ายได้ดี ทนทานต่อความร้อนที่อุณหภูมิได้ตั้งแต่ -55°C ถึง +300°C จากคุณสมบัติดังกล่าวยางซิลิโคนจึงใช้ผลิตสินค้าที่ต้องทนต่ออุณหภูมิสูงหรือจำเป็นต้องผ่านการนึ่งฆ่าเชื้อโรคหลายๆครั้ง

Thermoplastic elastomers (TPE): ยางสังเคราะห์ชนิดนี้เป็นส่วนผสมทางกายภาพ (physical mix) ของพลาสติคและยาง ซึ่งสามารถทำเป็นรูปร่างต่างๆได้เมื่อถูกความร้อน (thermoplastic) และมีคุณสมบัติเหมือนยาง (elastomeric property) TPE ไม่จำเป็นต้องผ่านขบวนการ vulcanization และสามารถขึ้นรูปเป็นผลิตภัณฑ์โดยมีค่าความเบียงเบน (tolerance) น้อยมาก ข้อดีของ TPE คือมีความสะอาดสูง สารสกัดจากเนื้อยางอยู่ในระดับต่ำมาก (very low extractables) และใช้เครื่องจักรอัตโนมัติในการผลิตเป็นสินค้าได้ (fully automated manufacturing)